Duurzame koffie

augustus 12, 2013 De Groene Dagobert Artikelen - Duurzaam genieten

Duurzame koffie

Duurzame koffie, je hoort het minder vaak dan duurzame energie, maar ook dat is mogelijk. Het weekend is voorbij en sommigen keren nu terug van vakantie. Even weer wennen aan het vroege ritme. Dat betekent voor velen ….. een stevige bak koffie! Zelf drink ik niet zo veel koffie maar vooral veel water. Goed voor je gezondheid en puur natuur. Beter dan die kunstmatige troep uit de koffieautomaat. Maar als het koffie betreft kun je uiteraard kiezen voor kwaliteit. Voor echte koffie of nog beter, voor duurzame koffie.

Wat wordt verstaan onder duurzame koffie? Daarbij kun je naar meerdere dingen kijken. Ten eerste hoe duurzaam de koffie geproduceerd en vervoerd is. Wat de impact op het milieu is geweest van die ene machine die de koffiebonen gemaald heeft of van het vliegtuig waarin de koffie vervoerd is. Een tweede aspect wat niet onbelangrijk is en waar het label “Fairtrade” naar verwijst, is of de koffie voor de arbeiders op een eerlijke manier geproduceerd is. Je kent ze vast wel, die borden op stations en dergelijke met teksten als “….. verdient ….. euro(cent) per uur. Daar zijn we trots op.” Dan wordt daar in ieder geval geen eerlijke productie mee bedoeld. Tot slot is nog van belang hoe de koffie geconsumeerd wordt. Gooi je zowel de verpakking van de koffie als het plastic bekertje in de natuur weg, dan ben je uiteraard niet duurzaam bezig.

In een blaadje van het Hivos magazine[1] vond ik een artikeltje over duurzame koffie. In dit geval gaat het om duurzaam voor wat betreft de productie (de eerste twee van de hierboven genoemde aspecten). Dus in hoeverre de productie goed is voor zowel het milieu als voor de arbeiders. Fairtrade en duurzaam zijn het Wereldwinkel-niveau allang ontstegen en mogen zich big business noemen. De cijfers tonen aan, dat men steeds meer duurzame koffie drinkt. Merken met een zogenoemd UTZ label[2] verkochten vorig jaar 38% meer van deze duurzame koffie. Max Havelaar meldt dat steeds meer huishoudens fairtrade kopen. Duurzaam is ook niet altijd duur en als dat wel zo is, dan volgt hieruit dat het Groene in de mens sterker aan het worden is ten opzichte van de Dagobert.

Weinigen weten dat Hivos, samen met Solidaridad, aan de wieg stond van de keurmerken. Max Havelaar vond eind jaren tachtig zijn weg naar de winkel en UTZ volgde ongeveer tien jaar later. Alles ging vanuit de gedachte dat een sleutel tot een rechtvaardige en groene wereld ligt in het duurzaam maken van productieketens. Daarbij is samenwerken met de grote merken zoals Douwe Egberts en retailers zoals de Albert Heijn echter onmisbaar. Zij hebben een duidelijk eigenbelang, namelijk de gegarandeerde aanvoer van grondstoffen in een tijd dat de vraag toeneemt, wat het gevolg is van de bevolkingsgroei en de nieuwe welvaart in opkomende landen.

Er zou echter niet alleen naar de koffiestruiken gekeken moeten worden. De struiken groeien in een open landschap waar veel meer gebeurt dan alleen het verbouwen van koffie. Het is een landschap waar mensen wonen, waar ook andere gewassen worden verbouwd, waar rivieren stromen en waar klimaatverandering vat op heeft. Dit zijn allemaal ketenoverstijgende zaken. De focus zou dus niet op één gewas zoals de koffiestruik moeten liggen, maar op het gehele ecosysteem als basis voor een duurzame, groene economie. Dat is andere koek, om nog even dicht bij de koffie te blijven.

Samenvattend, de consument is al op de duurzame tour, maar de grote productieketens zouden nog wat meer de focus op de ecologie ten opzichte van de economie mogen leggen.

 

Wat drink jij vooral, koffie, thee, water? En is die duurzaam? Plaats hieronder een reactie!