Wakker Dier tegen de plofkip –> (anti)reclame?
Wakker Dier tegen de plofkip –> (anti)reclame?
Wakker Dier versus plofkip
Wakker Dier en de plofkip zijn de laatste tijd vaak in het nieuws. Net als Greenpeace en Shell (zie artikel “De noordpool, Shell, olie en Greenpeace”) is de combinatie Wakker Dier en plofkip net als water en vuur. Wakker Dier is namelijk fel tegen de plofkip. Niet tegen de plofkip zelf, maar de manier waarop een kuiken zijn leven leidt met als enige doel om een zo plof mogelijke plofkip te worden. Een moddervette kip die te weinig leefruimte heeft gehad, laat staan beweging. De plofkip is een doorgefokte kip die door vetmesting in zes weken tijd van een kuiken uitgroeit tot een volwassen dier van 2 kilo. Omdat de plofkip een plofgeluid maakt wanneer ze door hun overgewicht door hun pootjes zakken, heten ze plofkip.
De plofkip zou een beter leven krijgen, zo werd enkele maanden terug afgesproken met de supermarkten. Wakker Dier besloot daarom toen de actie tegen de plofkip op een laag pitje te zetten. Nu Wakker Dier beweert dat er van die afspraken niets terecht is gekomen is de antireclamecampagne voor de plofkip weer volop in beweging.
Wakker Dier maakt op vele manieren antireclame voor de plofkip en ook bij mijn dagelijkse wandeling bij het station zie ik iedere keer het grote bord met antireclame van Wakker Dier hangen.
Plofkip en Dagobert
Nu is de vraag, in hoeverre is het effectief? Werkt de antireclame in dit geval als antireclame of als reclame? Ik heb twee keer een artikel in een krantje erover gelezen en de uitkomsten blijken verschillend. Het blijkt namelijk dat de (anti)reclame voor de plofkip zowel reclame maakt voor de Groene als voor de Dagobert. De Dagobert denkt na het horen van de leus “Een kilo plofkip is geen stuntartikel” het volgende:
“Zei je daar stuntartikel …. en dan maar liefst een hele kilo? Zeg dat nog eens? Dat is goedkoop! Die ga ik kopen, die kilo plofkip! Goed voor mijn portemonnee! Een barbecue met Jantjepietjeklaasje etc. staat nog op het programma. Ik moet nog veel vlees inkopen en dus bespaar ik veel geld als ik plofkippen koop in plaats van bijvoorbeeld biologisch vlees.”
Voor de Groene is de actie van Wakker Dier dus antireclame, maar voor de Dagobert is het reclame. En zeker in tijden van recessie dan spreekt dat Dagobert stemmetje. Maar wie is nu sterker als het om de plofkip gaat? De Groene of de Dagobert? Een tijdje terug verscheen er een artikeltje dat de verkoop van de plofkip is gestegen door de (anti)reclame, maar vandaag verscheen er een artikeltje [1] dat de verkoop van de plofkip toch wel aan het dalen is. Het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel (CBL) zou het eerste beweren en IRI Nederland dat laatste. Behalve dat de verkoop van de plofkip is gedaald zou de verkoop van een kip met een beter leven flink zijn gestegen.
Dus ….. is de plofkip-(anti)reclame van Wakker Dier effectief?
Wie heeft nu gelijk? Allebei een beetje! Bekijk je het op de korte termijn, dan zal de (anti)reclame voor de plofkip de verkoop stimuleren. Zoals hierboven al geïllustreerd werd met de gedachte die bij de Dagobert kan opkomen op het moment dat hij de (anti)reclame ziet of hoort, werkt iedere aandacht die je aan iets geeft verkoopbevorderend.
Op de wat langere termijn zie je echter dat men wel gaat nadenken en dan beseft dat plofkippen kopen toch niet zo goed is. Op korte termijn zul je snel en veel plofkip willen inkopen voor die ene barbecue, want dat is goedkoop. Op de langere termijn heb je, anders dan wanneer de barbecue bijvoorbeeld al komend weekend voor de deur staat, de tijd om de barbecue op een andere manier te organiseren. Met bijvoorbeeld minder vlees maar kwalitatief beter vlees en daarnaast wat meer groente. Voor tips op dat gebied, zie het artikel “Gezond en Groen eten”.
Zelf bedacht ik ook nog een reden waarom de (anti)reclame voor de plofkip van Wakker Dier op de korte termijn averechts werkt en op de langere termijn gunstig uitpakt. Wanneer iemand je iets beveelt dan denk je al snel: “Wie ben jij om te zeggen dat ik dit zo moet doen?” Met andere woorden, we krijgen niet graag commando’s. Ook wanneer iemand kritiek ergens op heeft vind je dit in eerste instantie niet leuk om te horen en zul je weerstand voelen om er tegenin te gaan. Eenmaal tot rust gekomen, kun je alles op een rijtje zetten en op dat moment zie je vaak in dat de kritiek toch wel (deels) terecht was. Toegepast op dit artikel, dan is het commando om geen plofkip te kopen en de kritiek voel je als je het wel doet. Zo zie je dat de psychologische kant aan de mens net zo van belang is als de economische kant. Beiden bepalen of Wakker Dier ons wel of niet ervan weerhoudt om een plofkip te kopen.
Wat vind jij? Koop jij wel of geen plofkip en waarom? Plaats hieronder een reactie!
[…] hoe het niet moet wat betreft het leven wat de dieren in bepaalde boerenbedrijven leiden (artikelen “Wakker Dier tegen de plofkip –> (anti)reclame?”, “Brulbig: net als de plofkip”, “De plofkalkoen en het kooikonijn”). […]
[…] eerdere artikelen heb je al kunnen lezen over de plofkip ( “Wakker Dier tegen de plofkip –> (anti)reclame? “) en de brulbig ( “Brulbig: net als de […]
[…] boeren al wat kunnen lezen. Over de “slechte” boeren en hun eten zijn het de artikelen “Wakker Dier tegen de plofkip –> (anti)reclame?”, “Brulbig: net als de plofkip” en “De plofkalkoen en het kooikonijn”. […]
[…] De plofkip (artikel “Wakker dier tegen de plofkip”) wordt ons opgedrongen.*** *** Toelichting: Volgens statistieken is maar liefst 73 procent van […]